Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ
- Το 1900 ο Μιλτιάδης Βογιατζόπουλος άρτι απηχθείς εις το χωριόν του -από την Αίγυπτο, όπου διέπρεψε σαν έμπορος- τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, μεγάλον δήμο τότε εις έκτασιν, πληθυσμόν και πλούτον, αποφασίζει να ανεγείρη Αρχοντικόν τριώροφον, Νεοκλασσικόν είς περίοπτον θέσιν.
- 1908-1940: Είναι λαμπρή περίοδος του Αρχοντικού γεμάτη αίγλη. Χρησιμοποιείται κυρίως ως θερινή κατοικία, καθώς το χειμώνα το ζεύγος Βογιατζόπουλου διέμενε στο Βόλο.
- 1940-1945: Είναιο η “μαύρη” περίοδος της κατοχής όπου το Αρχοντικό κατακλύζεται από αντάρτες της αντίστασης κατά των κατοχικών στρατευμάτων και χρησιμοποιείται ως διοικητήριο. Τότε υφίσταται τις περισσότερες φθορές.
- 1945-1967: Το Αρχοντικό κατοικείται αραιά, πληγωμένο απο το παρελθόν
- 1967-1980: Η κληρονόμος Βασιλική Βογιατζοπούλου- Σπανού μετακομίζει με την οικογένεια της στην Αθήνα και παραχωρεί την διαμονή του Αρχοντικού σε ντόπιους χωρικούς, κυρίως νεόνυμφους.
- 1981-2004: Ο εγγονός πλέον του Βογιατζόπουλου, Μιλτιάδης Σπανός αναλαμβάνει την ιδιοκτησία του Αρχοντικού, το κηρύσει διατηρητέο ως “Έργον Τέχνης” και επιτελείται η πρώτη σύγχρονη μεγάλη ανακαίνιση. Το 1998 πραγματοποιείται δεύτερη μεγάλη ανακαίνιση, καθώς και του περιβάλλοντος χώρου. Το 2004 το Αρχοντικό διαμορφώνεται ως ξενώνας 4 αστέρων και έκτοτε λειτουργεί με αυτή τη μορφή.
Σημειωτέον διατηρήθηκαν όλα τα στοιχεία του Νεοκλασσικού κτιρίου: η επιβλητική εξωτερική μαρμάρινη σκάλα από γνήσιο Πεντελικό μάρμαρο (ωσαν του Παρθενώνα) που κουβαλήθηκε με βόδια εκείνη την εποχή απο το Βόλο, τα γαλλικά “βιτρώ” στα παλιά παράθυρα και τις πόρτες, το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής τζάκι από πορσελάνη και πηλό (στο δωμάτιο της “Μήκων”), οι εσωτερικές περίτεχνες ξύλινες σκάλες, κα.
The 3 Generations and to be Continued...❤
